(
ถ้าไม่เคยเป็นแม่จะไม่รู้เลยว่าความรักของแม่ยิ่งใหญ่ขนาดไหน…..
คุณหมอขอเล่าเรื่องความรักความผูกพันของแม่กับลูกกันซักนิด ยาวหน่อยแต่มีประโยชน์กับคุณแม่แน่นอนค่ะ(แบบผสมวิทยาศาสตร์กันหน่อยนะคะ )
เมื่อคุณแม่เริ่มตั้งท้อง ร่างกายคุณแม่จะเริ่มสร้างฮอร์โมนแห่งความรัก ชื่อว่า “ออกซีโตซิน (Oxytocin)” ซึ่งฮอร์โมนตัวนี้จะสร้างความรู้สึกเป็นแม่ ช่วยสร้างความผูกพัน ระหว่างคุณกับลูก และยังทำให้แม่เครียดเรื่องลูกได้ง่ายด้วยค่ะ ^^ (ใครขี้กังวลมาก ๆ ก็รู้ได้เลยว่าเป็นฤทธิ์ของฮอร์โมนค่ะ)
ยิ่งใกล้คลอด สมองก็จะยิ่งกระตุ้นให้ฮอร์โมนตัวนี้หลังมากยิ่งขึ้น บวกกับความคาดหวัง จินตนาการ และความกังวลหลาย ๆ อย่าง จะเริ่มสร้างตัวตนของลูกขึ้นมาในใจคุณแม่มากขึ้น ๆ
ไม่ใช่แค่คุณแม่นะคะ แต่ลูกเองก็จะเริ่มมีสายสัมพันธ์กับคุณแม่ตั้งแต่อยู่ในท้อง คุณแม่ทำอะไรก็จะมีผลกับลูกไปหมด (ดังนั้นอย่าเครียด อย่าหงุดหงิดบ่อยนะคะ ^^)
และสิ่งที่ลูกรับรู้จากแม่ จะเป็นตัวกระตุ้นการสร้างสมอง และมีผลกับอารมณ์ของลูก เมื่อคลอดออกมาด้วยค่ะเสียงหัวใจของแม่ ช่วยกล่อมลูก แม่อารมย์ดีลูกรู้ แม่อารมย์ไม่ดีลูกก็รู้เสียงคุยของแม่
เสียงแม่ร้องเพลง ทำให้หัวใจลูกเต้นเร็วขึ้น (ทั้งตื่นเต้น และรู้สึกอบอุ่นปลอดภัย)
แม่กินอะไร ลูกก็รู้รสได้ด้วย (มีวิจัยยืนยันว่ารสชาติมีผลถึงน้ำคร่ำเลยค่ะ) แม่ชอบกินอะไร ลูกจะจำรสชาตินั้นได้หลังคลอดเลย
น้ำหอมที่แม่ฉีด ผมก็ได้กลิ่นด้วยนะครับ
พอถึงวันคลอด ฮอร์โมนจะยิ่งหลั่งออกมาเยอะมากขึ้น ทำให้มดลูกหดตัว กระตุ้นให้คลอด และทำให้น้ำนมไหลหลังคลอดอย่างอัตโนมัติ
พอได้เห็นลูก อุ้มลูกเป็นครั้งแรก คุณแม่จะเหมือนจมอยู่ในฮอร์โมนนี้ ปัดเป่าความอ่อนเพลีย ความเจ็บปวดจากการคลอด กลายเป็นความรัก และความสุขอย่างเปี่ยมล้น (euphoria) น้ำตาไหลกันได้ง่าย ๆ เลยค่ะ
สำหรับคุณพ่อ ถึงแม้จะไม่มีฮอร์โมน oxytocin แต่เมื่อคุณพ่อได้เห็นหน้าลูก จะมีการหลั่งฮอร์โมนตัวอื่น ๆ ที่ทำให้อารมณ์พุ่งพล่าน ตื้นตันอย่างคาดไม่ถึง (คุณพ่อก็น้ำตาแตกได้เลยหมือนกัน)
เมื่อลูกน้อยออกมาดูโลก “สายสัมพันธ์” ที่แข็งแกร่งก็จะค่อย ๆ สร้างขึ้น โดยเฉพาะกับใครก็ตามที่ตอบสนองความต้องการทางอารมณ์และร่างกายของลูกได้ ใครก็ตามที่ทำให้เค้ารู้สึกว่า โลกนี้ปลอดภัย ไว้วางใจได้ (หิวมีคนป้อนนม ง่วงมีคนกล่อมหลับ มีคนอุ้มกอด มีคนดูแล)
“สายสัมพันธ์” เป็นสิ่งที่ต้องใช้เวลาในการสร้าง ต้องใช้เวลา กว่าที่จะทำให้ลูกไว้ใจสิ่งแวดล้อม รู้สึกปลอดภัย และเกิดสายสัมพันธ์กับคนที่คอยดูแลขึ้น เมื่อเวลาผ่านไป สายสัมพันธ์ระหว่างแม่และลูกก็จะยิ่งแข็งแรงขึ้น
เมื่อสายสัมพันธ์แข็งแรง ลูกจะรับรู้ได้ ว่ามีแม่อยู่ข้าง ๆ เสมอ ไม่ว่าเค้าจะเห็นหรือไม่ก็ตาม ลูกจึงไว้ใจที่จะปล่อยมือแม่ และก้าวเดินไปข้างหน้าได้อย่างมั่นคง
ถ้า แม่-ลูก มีสายสัมพันธ์ที่แข็งแรงมั่นคง แม้ลูกจะเติบโตขึ้น วิ่งออกไปไกลแค่ไหนแล้วก็ตาม
“แม่” ก็จะอยู่ในใจลูกเสมอ เช่นเดียวกับ “ลูก” ที่จะอยู่ในใจแม่ไปตลอดกาลเช่นกัน
บทความโดยคุณหมอ Zeblanc
สั่งซื้อสินค้า 
